Wanneer u de stuurprogramma's voor een Nvidia GPU installeert, zitten ze boordevol een paar belangrijke software - Nvidia GeForce Experience en Nvidia Control Panel. In een oogopslag springt GeForce Experience je meer tegemoet met zijn gewaagde interface en opties om je games automatisch te optimaliseren. Maar het is het onopvallende Nvidia-configuratiescherm - dat niet misplaatst zou zijn in Windows XP - waarmee je je in-game graphics precies kunt afstemmen.

We zullen een kijkje nemen in het gedeelte 3D-instellingen van het Nvidia-configuratiescherm, door de overdaad aan grafische tweaks te doorzoeken en diegenen te selecteren die het meest geschikt zijn om je games te laten schitteren.

De basis

Om te beginnen, open het Nvidia-configuratiescherm en selecteer vervolgens onder 3D-instellingen in het navigatievenster de optie 'Beeldinstellingen aanpassen met voorbeeld'. Selecteer 'Gebruik de geavanceerde 3D-beeldinstellingen' in het voorbeeldvenster dat wordt geopend. Hiermee kunt u eventuele wijzigingen doorvoeren.

Ga vervolgens naar '3D-instellingen beheren' in het linkerdeelvenster om het vak 3D-instellingen te openen. Hier maak je je grafische aanpassingen.

De meeste instellingen onder 'Algemene instellingen' kunnen het beste worden overgelaten aan deze instellingen. Shader-cache kan bijvoorbeeld het beste worden bewaard omdat het de shaders van een game op je harde schijf opslaat, ze precompilt en een kleine boost geeft aan laadtijden en prestaties (vooral in open-world games).

Je kunt ook in de verleiding komen om 'Power Management Mode' aan te zetten tot 'Maximale prestaties', maar hierdoor wordt je GPU hard en warm met zijn maximale kloksnelheid tijdens het gamen. Het is overdreven, en slecht voor de lange levensduur van je kaart. 'Optimaal vermogen' is een goede balans tussen prestaties en vermogen.

Veel van de 3D-instellingen in NVCP werken gewoon niet universeel genoeg of hebben een tastbaar genoeg impact om aan te bevelen. Dus als we een bepaalde optie niet noemen, blijf dan gewoon bij de standaardinstellingen.

Anisotrope filtering (AF)

In games voor de eerste en derde persoon besteed je veel tijd aan het kijken naar wanden en vloeren met schuine hoeken, waarbij het betreffende oppervlak zich in de verte uitstrekt.

Hoe minder textuurfiltering u gebruikt, des te korter de afstand waarop de texturen vervaagd worden. Het is een beetje alsof je kortzichtig bent, maar specifiek voor oppervlakken in een hoek.

Dit wordt ogenschijnlijk gedaan om de prestaties te verbeteren, maar tegenwoordig moet je gemiddelde GPU 16x anisotropische filtering aankunnen met weinig afweging.

Bekijk het pad in deze twee opnamen vanuit The Witcher 3. Met AF uitgeschakeld, is het slechts een paar voet voordat de texturen van het pad troebel worden (gemarkeerd door de rode lijn). Met 16x AF behoudt het zijn mooie knapperige textuur nog veel verder in de verte.

Afbeelding 1 van 2

Afbeelding 2 van 2

Als u naar de lijst met 3D-instellingen van NVCP kijkt, ziet u mogelijk ook 'Textuurfiltering - Anisotropische monsteroptimalisatie', die de prestaties kan verbeteren wanneer u AF hebt ingeschakeld tegen lage kosten in de filterkwaliteit. Gebruik dit alleen als u gelooft dat AF een negatieve invloed heeft op de spelprestaties.

NVCP's anisotrope filtering kan werk beter dan in-game AF-instellingen, maar dit is niet gegarandeerd en andere keren is het van dezelfde kwaliteit (The Witcher 3 en F.E.A.R zijn voorbeelden). Het is dus het beste om de NVCP te vergelijken met in-game AF-methoden (als die er zijn) en zelf te bepalen welke het beste werkt.

DSR

DSR, of Dynamic Super Resolution, is een van de meest ingenieuze trucs die de afgelopen jaren aan het Control Panel van Nvidia is toegevoegd. Door de vakjes in 'DSR - Factoren' aan te kruisen, ontgrendel je hogere resoluties voor je games (dus 1.75x en 4x op een 1080p scherm ontgrendelen respectievelijk 1440p en 4k resoluties).

Schakel DSR in - Factoren onder 'Globale instellingen', ga dan naar je in-game resolutie-menu en je ziet de hogere resoluties opgesomd.

DSR geeft het spel een hogere resolutie dan de oorspronkelijke resolutie van je monitor en drukt het vervolgens weer naar beneden om bij je monitor te passen, wat resulteert in veel minder gekartelde randen en duidelijkere texturen. De vangst is dat DSR net zo inspannend is voor je GPU alsof je die hogere resolutie daadwerkelijk draait, dus verwacht grote prestaties in veeleisende games.

Als je echter een spel hebt dat draait op zijdeachtige lijsten in de bovenste instellingen - als je met andere woorden prestaties hebt, dan is het de moeite waard. Het werkt voor oudere games die officieel anti-aliasing niet officieel ondersteunen, maar pas op voor gebruikersinterfaces in deze games die extreem klein worden bij hogere DSR-factoren.

Afbeelding 1 van 2

Afbeelding 2 van 2

Deze twee afbeeldingen hierboven van Dishonored 2 tonen een duidelijk verschil in textuurgetrouwheid op een 1080p-scherm tussen geen DSR en 4x DSR (4k, met andere woorden). Alles in de afbeelding - van het schilderij van de gorilla tot de bloem vooraan - springt nog veel meer. De prestatieshit in dit geval was echter aanzienlijk, waardoor de framerate van 75 naar 30 werd geslagen.

De optie 'DSR - Gladheid' beïnvloedt hoeveel vervaging wordt toegepast op de afbeelding, waardoor eventuele artefacten die kunnen optreden als gevolg van de krachtig gedownsamplede resolutie worden gecompenseerd. We laten dit bij de standaardinstellingen op 33% staan, maar je kunt het bij een spel aanpassen - lager zal randen opruwen, hoger zal het beeld vervagen.

Anti-aliasing (AA)

Er zijn zoveel antialiasing-opties in de lijst met 3D-instellingen dat ze overweldigend kunnen zijn. Werken ze allemaal voor alle spellen? Kun je ze allemaal tegelijkertijd inschakelen om van je games een echte hotpot van fluweelzachte antialiasing te maken?

Het antwoord is 'nee', in beide opzichten. De compatibiliteit van deze AA-opties varieert sterk van game tot game, dus tot op zekere hoogte is het een kwestie van ze gewoon zelf uitproberen. We kunnen u echter helpen om van start te gaan.

Anti-aliasing - FXAA: Biedt een laag vloeiend maken over de bovenkant van andere AA-methoden, waardoor de zichtbaarheid van krullen ten koste van vervaging wordt verminderd. Lage prestaties.

Het werkt zelden in moderne games, maar kan er in oudere games goed uitzien, vooral in combinatie met DSR. Sommige mensen klagen dat FXAA het beeld te veel vervaagt, dus het is het beste om bij een game in te schakelen.

Afbeelding 1 van 3

Zonder DSR of FXAA zien de verouderde grafische afbeeldingen van Civ 4 er gekarteld uit en schakelen ze over. De snaar van de boog is nauwelijks zichtbaar.

Afbeelding 2 van 3

Met 4x DSR zijn de tandjes enorm verminderd. Merk ook op hoe de textuur op de weg veel duidelijker is.

Afbeelding 3 van 3

Voeg wat FXAA toe, en de tandjes zijn bijna verdwenen. Kijk goed genoeg, en je kunt zo ongeveer ook de hele snaar van de Boogschutter boog zien. Indrukwekkend.

Anti-aliasing - Gammacorrectie: Grotendeels verouderd. Helpt dunne voorwerpen tegen verschillende achtergronden te laten verdwijnen. Werkt alleen op oudere games met MSAA en CSAA. Geen kwaad om het in te laten op de kans dat het kan helpen.

Anti-aliasing - modus / instelling: Het beste bleef in bijna alle omstandigheden hangen. Als een game zijn eigen antialiasing-opties heeft, dan zullen ze zeker een betere baan hebben dan die in NVCP. U kunt de optie 'Applicatie-instellingen verbeteren' proberen, maar verwacht geen wonderen. De enige keer dat het de moeite waard is om de toepassingsinstellingen te 'overschrijven' is wanneer een game zijn eigen AA-opties mist. Zelfs dan werken deze opties niet gegarandeerd. De meest universele vorm van antialiasing is DSR, dus je kunt er beter mee experimenteren dan dit.

Anti-aliasing - Transparantie: Maakt randen op zogenaamde alpha-texturen glad - texturen met transparantie-effecten zoals draadomheiningen en massa's bladeren op bomen. Alleen van toepassing op games waar u prestaties over heeft (het is sowieso onwaarschijnlijk dat dit met de meeste moderne games werkt).

In de onderstaande afbeeldingen van FEAR kunt u zien hoe AA-transparantie de schokkende pixelvorming op het hek effent. Wat je niet ziet in de afbeeldingen is dat zonder transparantie die pixels op het hek verschuiven en obsceen flikkeren. Met transparantie wordt het hek mooi en statisch. Voor oudere games is dit effect de moeite waard om in te schakelen.

Afbeelding 1 van 2

Afbeelding 2 van 2

Multi-Frame Sampled AA (MFAA): Een relatief recent effect voor DX10 en recentere games. MFAA werkt over de top van MSAA (multisample antialiasing) en verbetert de effecten met weinig impact op de prestaties.

De ruwe vergelijking is dat als je 2x MSAA hebt ingeschakeld, MFAA dit verhoogt naar 4x, als je 4x MSAA hebt ingeschakeld, verhoogt MFAA het naar 8x, enzovoort. Het werkt niet met alle games, maar je zou het moeten houden in Global Settings omdat het je spel een gratis grafische boost zou kunnen geven.

  • Wilt u een betere grafische kaart? Hier is onze lijst met de beste GPU's van 2018