Hier is een vreemde eend in de bijt: volgens een analist bij JP Morgan werkt Apple aan een "geconvergeerd Mac OS / iOS-besturingssysteem waarmee een iPhone of iPad kan worden gekoppeld aan een speciaal geconfigureerd scherm om als een computer te worden uitgevoerd."

De analisten hebben het 'iAnywhere' genoemd en denken dat we het binnen ongeveer een jaar kunnen zien omdat de 'iPad niet is opgevoerd om de volgende groeiserie te worden'. Je weet dat de dingen serieus zijn als er over woorden als 'groeiwagen' wordt geschreven.

Denk gewoon. Het kan zo groot zijn als de Motorola Atrix of Windows RT!

Het idee van een geconvergeerd besturingssysteem is leuk, maar het slaat nergens op. Welk probleem zou het oplossen? We hebben al gezien wat er gebeurt als je probeert om desktop en mobiele besturingssystemen te combineren zonder een goede reden: je brengt Windows RT uit en iedereen gaat "he?"

huh?

Ik haat hier geen hekel aan Windows, maar het laat wel zien wat er gebeurt als je een besturingssysteem probeert te maken dat zowel desktop als mobiel is, als aanraakscherm en muis: het irriteert iedereen omdat het te mobiel is voor de desktopgebruikers en te desktop-y voor mobiel.

Microsoft probeerde het, blies het, en heeft sindsdien backpingaling. Ondertussen blijven de beslist niet-hybride Mac's van Apple een groter deel van het geld op de pc-markt verdienen.

OS X en iOS komen steeds dichterbij, maar een fusie lijkt onwaarschijnlijk. Dit is waarom.

Verschillende slagen voor verschillende mensen

"Ik zou niet meer een boek op een iPhone schrijven dan dat ik een iMac zou gebruiken om mijn diner op Instagram te zetten."

Ik denk dat ik een vrij typische computergebruiker ben. Ik heb een krachtige, groot-scherm computer voor werk en voor veeleisende taken, zoals muziekproductie. Ik heb een tablet om tegen mensen op internet te schreeuwen als ik op de bank zit. En ik heb een telefoon om te schreeuwen naar mensen op internet als ik in de bus sta.

Elk apparaat heeft verschillende prioriteiten. Er is natuurlijk wat overlap, maar over het algemeen gaat het bij mijn computer om de kracht, mijn telefoon, de draagbaarheid, mijn tablet om oorlog te voeren vanaf mijn bank en video's op mijn Apple TV te zetten.

Je kunt ze uit hun comfortzones halen, maar dat betekent compromis: wat geweldig is op een 27-inch scherm is niet zo leuk op een telefoon, en apps die zijn ontworpen voor mobiel gebruik hebben niet de kracht die je van "juiste" pc's verwacht . Ik zou niet meer een boek op een iPhone schrijven dan dat ik een iMac zou gebruiken om mijn diner op Instagram te zetten.

De hardwarelijnen kunnen vervagen - de geruchten iPad Pro en 12-inch MacBook Pro zullen, indien ze bestaan, in grote lijnen dezelfde specificaties hebben: flash-opslag, retina-displays, multi-coreprocessors, een lange levensduur van de batterij - maar de software blijft gescheiden: iOS ingeschakeld een iMac zou het verslaan, en OS X op een iPad zou ongeveer net zo leuk zijn als Windows XP op tablet-pc's.

Als je het beste van beide werelden wilt bieden, heb je drie opties.

Ten eerste kun je twee besturingssystemen uitvoeren, zoals ATIV Q doet met Windows en Android (of een Boot Camp-ing Mac met OS X en Windows).

Ten tweede kun je een dual-mode besturingssysteem maken zoals Microsoft deed.

Of drie, u kunt doen wat Apple al doet: gegevens en functies delen, maar de systemen gescheiden houden. Dat lijkt tot nu toe best goed te werken.

Het is belangrijk om de uitspraken van Apple met een snufje zout te nemen - als Apple zegt dat het niet iets zal doen, betekent dat vaak gewoon dat het het nu niet doet - maar ik denk dat Phil Schiller de waarheid sprak toen hij een fusie uitsluitte van OS X en iOS.

"Je zult zien dat ze hetzelfde zijn als dat logisch is," zei hij. "En je zult zien dat ze anders zijn in die dingen die cruciaal zijn voor hun succes."

Apple lijkt nog steeds anders te denken.

  • Apple in 2014: wat te verwachten