De 1stFone kan niet anders zijn dan de iPhone 5, HTC One of Samsung Galaxy S4: hij voert geen apps uit, hij kan geen verbinding maken met internet en doet niet echt iets anders dan bellen en ontvangen. De fabrikanten noemen het "de dumbphone voor slimme ouders", en ik ben er volledig van onder de indruk.

Ik ben er niet door verbijsterd omdat het ingewikkeld is. Dat is het niet. De 1stFone is een supereenvoudige mobiele telefoon voor kinderen die tot 12 snelkiesnummers opslaat en (optioneel) 999 kan bellen in geval van nood. Er is geen sms, geen internet, geen apps. Het kind kan de nummers bellen en je kunt het kind bellen, en dat is het.

Wat mij verbijstert is wie het op aarde zou willen kopen.

De 1stFone is bedoeld voor vier- tot negenjarigen en dat roept meteen twee vragen op.

Een, welke zichzelf respecterende negenjarige wil gezien worden met een 1stFone?

En twee, die in godsnaam telefoons geven aan vierjarigen?

Volwassen zorgen

Ik begrijp waarom je misschien wilt dat je negenjarige een mobieltje heeft: op die leeftijd zijn kinderen vaak fel onafhankelijk, dus door ze mobiel te maken, krijg je zowel gemoedsrust van de ouders als de mogelijkheid om verschrikkelijke bedreigingen van je nageslacht op te roepen wanneer ze komen niet op tijd terug.

Ik denk echter niet dat de 1stFone die telefoon is. Het is £ 55 en een Nokia 100 is momenteel £ 7,95 op Pay As You Go. Het programmeren van een snelkiesnummer van Nokia is nauwelijks een grote onderneming, de 100 is bijna net zo basic als een 1stFone en het ziet er ook veel meer volwassen uit.

Wat betreft vierjarigen, ik begrijp het echt niet. Ik zou er niet aan denken mijn vijf jaar oude dochter een telefoon te geven. Dat is niet omdat de overheidsrichtlijnen mobieltjes voor kinderen adviseren. Het is omdat ik me geen omstandigheden kan voorstellen waarin mijn dochter er een nodig heeft. Als zij niet bij ons is, wordt zij begeleid door verantwoordelijke volwassenen - en die volwassenen kunnen hun telefoons gebruiken om me te krijgen als ze dat nodig achten.

Als u denkt dat uw vier jaar oude kind een paniekknop nodig heeft, moet u uw kinderopvang grondig heroverwegen.

De 1stFone is opgezet als een veiligheidsapparaat, een telefoon waarvan de basisfunctionaliteit de risico's van kinderen die sexting en cyberpesten ondergaan, telefoongerelateerde overvallen of struikelen over online smerigheid of gore elimineert. Maar daarvoor heb je geen 1stFone nodig: je hebt een NoPhone nodig. Wanneer uw kind vraagt ​​of ze een telefoon mogen hebben, zegt u "nee".