Het opzetten van een Linux-distributie is geen moeilijke taak meer, maar als je Linux wilt installeren op een computer waarop al een Windows-installatie is geïnstalleerd, moet je je schijf in kleinere partities verdelen om dit te doen.

Hoe leuk het ook zou zijn, het is niet mogelijk om het te doen Kill Bill-stijl, ofwel; we moeten enkele subtielere stappen volgen om alles klaar te maken voor je nieuwe distro.

1. Defrag 'em

Voordat u uw schijf kunt partitioneren, moet u ervoor zorgen dat al uw gegevens netjes bij elkaar zijn gepakt. Besturingssystemen kunnen niet altijd alle bits van een bestand opeenvolgend opslaan, dus zijn ze vaak overal verspreid.

Wanneer u een schijf defragmenteert, verlaagt u deze fragmentatie en lijnt u de blokken met gegevens op de schijf aaneengesloten uit. Het goede nieuws is dat het defragmenteren van je schijf veel eenvoudiger is dan de uitleg.

Ga in Windows naar 'Deze computer', rechtsklik op het station dat u wilt defragmenteren en ga naar 'Eigenschappen'. Ga vervolgens naar het tabblad Hulpprogramma en klik op de knop Nu defragmenteren. Afhankelijk van de grootte van de schijf kan het proces enkele uren duren. Vista defragmenteert uw schijf automatisch.

2. Krijg een speciale partitietoepassing

Gespecialiseerde tools zoals GParted bieden extra functies en een flexibiliteit die u niet zult vinden met een kant-en-klare tool. GParted is beschikbaar in opstartbare Live CD-vorm en is absoluut het samurai-zwaard van partitioneringstools. Het is heel gemakkelijk te gebruiken en kan in no-time ruimte voor Linux maken.

3. Reserve primaire partities voor Windows

Er zijn drie soorten partities: primair, uitgebreid en logisch. U kunt maximaal vier primaire partities hebben. Als u een harde schijf voorbereidt voor zowel Windows als Linux, zorg er dan voor dat u Windows op een primaire partitie houdt. Linux is thuis op zowel primaire als logische partities.

4. Houd aan het einde ruimte vrij

U hoeft niet uw hele schijf in één keer te partitioneren en te formatteren. Als je later besluit om nog een Linux distro te installeren of een andere Windows-partitie wilt maken, moet je de grootte van bestaande partities aanpassen, wat een nogal tijdrovend proces kan zijn.

Gebruik in plaats daarvan gewoon de ruimte die u momenteel nodig heeft en laat de rest ongeformatteerd. Als u dit doet, moet u de vrije ruimte aan het einde van het partitioneringsschema behouden. Het toevoegen van nieuwe partities tussen bestaande partities verandert hun volgorde, in welk geval uw bootloader niet in staat is om ze op te starten.

5. Labelpartities

Het klinkt voor de hand liggend, maar het labelen van je partities maakt het veel eenvoudiger om ze te identificeren, wat vooral handig is wanneer Windows partities worden geautomatiseerd vanuit Linux. U kunt uw Windows-partitie labelen vanuit Windows of vanaf de GParted Live-CD. Je kunt ook Linux-partities labelen, maar er is minder behoefte aan: de meeste distro's labelen ze automatisch tijdens het installatieproces.

6. Maak ruimte voor ruil

Een swapspace is het Linux-equivalent van het virtuele wisselbestand van Windows. Het is wat Linux gebruikt om het fysieke geheugen van uw machine aan te vullen. In tegenstelling tot Windows vereist Linux dit echter buiten het bestandssysteem - dus je kunt één swappartitie delen met meerdere Linux-distributies.

Je hoeft tijdens dit proces niet te sleutelen aan de swappartitie - zorg er gewoon voor dat je er een aanmaakt (met GParted) die ongeveer twee keer zo groot is als de hoeveelheid RAM op je harde schijf.

7. Geef Linux minstens 10 GB

De meeste Linux-distro's worden geleverd op een enkele cd of een enkele dvd en worden geïnstalleerd in minder dan 3 GB. De meeste distributeurs hebben echter ook enorme online repositories die u toegang geven tot enkele duizenden softwarepakketten, variërend in grootte van een paar kilobytes tot enkele honderden megabytes.

Als je al die Office-apps wilt installeren, de productiviteitssuites wilt pakken en de first-person shooters wilt opslokken, begin je te weinig ruimte voor je het weet.

8. Formatteer zoals voorgesteld

Voordat een besturingssysteem een ​​nieuwe partitie kan gebruiken, moet het worden geformatteerd. Windows-partities zijn geformatteerd als FAT32 of NTFS. Linux heeft geen tekort aan bestandssysteemformaten.

Op dit moment suggereren alle populaire distro's het gebruik van het EXT3-bestandssysteem, maar er is sprake van een paar distro's die overschakelen naar het nieuwere EXT4-systeem. Het is een goed idee om te kiezen voor het standaardbestandssysteem dat je Linux-distro op het moment van installatie suggereert.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Voor het eerst gepubliceerd in PC Plus nummer 281