'Flink kijken is de nieuwe opmerkzaamheid.'

Dat was een theorie die werd gepropageerd tijdens een recent paneldiscussie over de groeiende trend van het hameren door 'box-set' tv-series in marathon-kijksessies, en het veroorzaakte onmiddellijk een alarm in mijn gedachten.

Mindfulness? Werkelijk? Moeten we binge-watching classificeren als een kans om uit te schakelen, te mediteren en onze geest te kalmeren ... of als een andere vorm van verslaving die verspreid wordt over alle demografische categorieën, omdat de toegang tot online streamingplatformen in snel tempo toeneemt?

Volgens een recent rapport van de Britse telecomregulator Ofcom zijn er alleen al in het Verenigd Koninkrijk 40 miljoen mensen die online diensten gebruiken om meerdere afleveringen in één keer te bekijken, dus er is duidelijk een hang naar deze 'nieuwe' manier om inhoud te consumeren.

Het panel dat was bijeengeroepen om het onderwerp van binge-watching te bespreken was zeker goed gekwalificeerd. Het bevatte belangrijke spelers van Samsung, het Britse mobiele netwerk Three en Netflix, die allemaal een goed idee hebben van hoe de streamingmarkt eruitziet, tijdens een evenement om het nieuwe onbeperkte mediastreamingsplan van het netwerk te promoten..

Een interessante vraag was: moet Netflix een waarschuwing krijgen voordat het streamen begint, op dezelfde manier als nieuwsprogrammering waarschuwt voor flitsende beelden?

Britse consumptie van online streaming. Krediet: Ofcom (Afbeelding: © Ofcom)

De casus is gemaakt dat streamingdiensten mogelijk schadelijke effecten hebben op de gezondheid, bijvoorbeeld door het veranderen van de slaappatronen van mensen die wanhopig zijn om 'nog maar één' aflevering van hun favoriete shows te bekijken ... en dat het inhoudelijk nog toegankelijker maken op de mobiel alleen kon samen die kwestie.

Die theorie werd gesteund in het Ofcom-rapport, waarin stond dat een derde van de volwassenen die gebruikmaakten van de streamingdiensten de neiging hadden om naar een andere aflevering te kijken en dat dit hun slaap kostte. Dientengevolge probeerden velen hun kijk te rantsoeneren, iets anders te doen te vinden of zelfs helemaal hun toegang te annuleren.

Hoe veel is te veel?

De vraag of vals kijken schadelijk is voor de gezondheid, is niet iets dat gemakkelijk of overtuigend kan worden beantwoord. Het is ongelooflijk subjectief en hangt gedeeltelijk af van hoe je eetbuien definieert.

Sommige mensen zullen een reeks streamen gedurende meerdere weken, hun automatische rantsoenering. Voor anderen is het verlangen om een ​​serie in een keer te verslinden alomvattend, wat betekent dat ze de grenzen verleggen om het zo snel mogelijk te bekijken. Dat kan het afzien van slaap zijn - en dat is iets dat doet draag bijbehorende gezondheidsrisico's.

De American Academy of Sleep Medicine heeft advies uitgebracht om ervoor te zorgen dat binge-watching geen invloed heeft op je dagelijkse leven - hoewel Netflix blijkbaar het feit behandelt dat mensen de slaap verliezen als een positieve in plaats van als een risicofactor.

Slaap is mijn grootste vijand. 17 april 2017

Chris Whiteley, Director of Partnerships bij Netflix en Three CEO Dyson was het ermee eens dat de meeste gebruikers zich bewust zijn van hun limieten als het gaat om binge-watching, maar benadrukte dat zelfregulering belangrijk was.

Whiteley ging verder met te zeggen dat hij overconsumptie niet als een enorm probleem zag, wijzend op het feit dat het streamingplatform mensen aanmoedigt om “verantwoordelijk zijn”, dat het platform is “vrijheid geven en keuzemogelijkheden in de handen van mensen leggen“ en dat het merk ratings en inhoudswaarschuwingen probeert te gebruiken om mensen toe te staan ​​te beslissen wanneer en hoeveel ze moeten bekijken.

“We hadden liever dat mensen zelf de beslissing namen (al of niet te binge),“ hij zei. “Mensen zijn behoorlijk slim.“

David Dyson, CEO van Three UK, wees er ook op dat online streaming-services zoals Netflix niet het begin zijn van bingeing.

“Ik heb [dergelijke] waarschuwingen niet op de voorkant van een boek gezien, en zegt dat overmatig lezen je blind kan maken voor 18,” hij zei. “Mensen zullen over het algemeen hun grenzen kennen.”

Geboren om te binge?

Dit is een van de belangrijkste punten in het debat over of binge-watching een positief of negatief effect op de gezondheid heeft - mensen zullen altijd aangetrokken worden tot wat ze leuk vinden.

Videogames kunnen immers komen met een waarschuwing over overmatig gebruik, ondanks dat het iets is waarvan je zou denken dat mensen zichzelf zouden reguleren - en toch boeken boeken niet.

Tot voor kort had TV echter nooit dezelfde alles-of-niets-consumptieoptie aangeboden als boeken, met een wekelijkse planning die dicteerde hoe snel je door een verhaallijn zou gaan. Pas toen de dvd-box verscheen, begonnen mensen content te doorzoeken.

Hilda Burke, die een integratieve psychotherapeut, een parenadviseur en een levensbus is, zegt de verschuiving in hoe de reeksen worden geleverd zou kunnen leiden tot een nieuw soort verleiding.

“Ik denk dat het gewoon de 'levering' is. Als je maar één aflevering per week laat zien, zoals vroeger, is je consumptie natuurlijk beperkt tot die ene aflevering per week,“ ze zegt. “Met een hele reeks afleveringen tegelijk laten vallen, is het enige dat tussen jezelf en bulkconsumptie zit je zelfbeheersing.“

Maar er is een belangrijk verschil tussen de manier waarop boeken en tv worden geconsumeerd: lezen is iets dat u actief moet doen, terwijl u op een bank liggen en pixels in uw ogen laten vallen helemaal geen moeite kost.

Je kunt zelfs in slaap vallen en het zal nog steeds rommelen - terwijl met een boek het enige dat kan gebeuren, je bent geschrokken als het zware boekwerk je in het gezicht slaat.

Zelfs een dvd-marathon heeft een actief element erin - wanneer je schijf klaar is, moet je beslissen of je van de bank / het bed gaat en de volgende wilt laden.

Met Netflix wordt niet alleen dat proactieve element verwijderd, maar de nieuwe autoplay-functie is een altijd aanwezige verleidster, die je ertoe verleidt om naar de volgende aflevering te gaan zonder iets te hoeven doen, behalve dat je na een tijdje op een knop tikt om er zeker van te zijn nog steeds aan het kijken.

En het is dit dat vragen oproept over onze veranderende kijkgewoonten - het feit dat we eindeloze opwinding kunnen worden gevoed door letterlijk alleen maar daar te zitten.

Een veranderende toekomst

Het is moeilijk om te zeggen welke plaats services zoals Amazon Prime Video, Netflix en andere online diensten in de digitale, altijd verbonden wereld meer en meer van ons tegenwoordig bewonen.

Maar het Verenigd Koninkrijk is een zorgwekkende trend en men heeft de hypothese dat onze verbonden levens de schuld zijn.

Verveling wordt over het algemeen als iets negatiefs gezien, maar het is ook de tijd dat het brein zich afzet van het voortdurend zoeken naar de volgende beloning, en dat is cruciaal voor mentaal welzijn.

Andy Puddicombe, mede-oprichter van online meditatie en mindfulness-service Headspace, zegt dat de toename van digitale stimulatie ervoor zorgt dat gebruikers tegenwicht zoeken.

“Het betekent dat de geest voor velen in een constante staat van activiteit, stimulatie en afleiding verkeert,” hij voegt toe. ”We kunnen dit misschien voor korte tijd beheren, maar gedurende een langere periode kan de geest eenvoudig niet bijbenen, hij wordt moe en kan zelfs doorbranden. Daarom is het zo belangrijk om in een bepaalde tijd te bouwen om de geest te laten rusten.”

“Uiteraard is meditatie een geweldige manier om dat te doen, en veel mensen die Headspace proberen, doen dat aanvankelijk als een manier om met digitale overbelasting om te gaan.”

De bovengenoemde studie van Ofcom bewijst dat - in het VK tenminste - binge-watching veel meer wordt genoten door de jongere generaties, met 53% van de jonge tieners die genieten van lange sessies van series kijken, vergeleken met de 16% van de 65-plussers.

Wat deze toegang tot zoveel inhoud doet met de menselijke psyche, moet nog worden bestudeerd, maar het is moeilijk om te betogen dat de generatie van vandaag wordt blootgesteld aan veel meer informatie dan die eraan is voorafgegaan en geniet van onmiddellijke bevrediging door inhoud . Maar waarom gebeurt dat?

Maken smartphones ons dom?

Het feit dat onze smartphones het portaal zijn voor al deze inhoud en informatie, creëert mogelijk buitensporig veel gedrag, met onderzoeken die aantonen dat sociale media met name Pavloviaanse reacties bij gebruikers veroorzaken; het constant scrollen en reageren op de buzz of ping van een melding, en de pure directheid van verbinding met anderen, betekent dat verveling steeds moeilijker te bereiken is.

Sommigen karakteriseren deze actie als het triggeren van de 'plezierbacterie' van de hersenen (vaak - ten onrechte - aangeduid als dopamine), en onze afhankelijkheid van smartphones als een constant verlangen om de zoete hit van die neurochemische trigger te activeren..

Hoewel bewezen is dat dit een mythe is, kan dopamine de oorzaak zijn van de huidige achteruitgang van de geestelijke gezondheid, omdat zijn aanwezigheid in de hersenen een 'zoekend' effect in het onderwerp veroorzaakt. Dat zoeken zou kunnen zijn voor voedsel, informatie, beweging, comfort, afleiding ... het is een belangrijke motivator in hoe we ons leven leiden, en de afwezigheid ervan is in verband gebracht met depressie.

En constante toegang tot informatie zal alleen maar dat zoekmechanisme, met zo veel beschikbare en zo gemakkelijk, de prikkelende gedachte van leren, geluk of lachen altijd om de hoek stimuleren..

Er is de suggestie dat we allemaal verstoken zijn van zelfbeheersing, het gebrek aan afgedwongen stille betekenis. We laten onze hersens nooit uitzetten en rusten - dat is een ongrijpbare behoefte die je gevaarlijk zou vinden om te verliezen..

Alastair Mordey is programmadirecteur bij The Edge, een verslavingsrehabilitatiecentrum in Thailand. Hij zegt dat apparaatverslaving iets is wat het centrum jonge mannen aanmoedigt om hulp te zoeken om te breken, en vraagt ​​hen om hun telefoons bij de deur te laten wanneer ze de faciliteit betreden.

“We moedigen onze jonge mannen aan hun mobiele apparaten neer te leggen en deel te nemen aan meditatie en sporten zoals triatlon en kickboksen,“ hij zegt. “Cardio [vasculaire] oefening stimuleert de groei van nieuwe hersencellen, verlaagt depressie en angst en meditatie verhoogt de dichtheid van grijze materie in de hersenen waardoor het concentratievermogen toeneemt.“

Bij het onderzoeken van de dopaminemythe kwamen we een virale video tegen met Simon Sinek, een die ten onrechte de dopamine de schuld geeft omdat het zo moeilijk is om de millenniumgeneratie te beheren.

Hoewel dat niet klopt, maakt de video wel een geldig punt: nieuwere generaties zijn doordrongen van de overtuiging dat ze zoveel kunnen bereiken als ze willen, dat ze net zo sociaal mobiel kunnen zijn als ze aankunnen, en met zo veel plezierige informatie en entertainment rond, het is een gevoel dat snel wordt bevestigd - maar dat hen gevoelig zou kunnen maken om te worstelen met falen in het volwassen leven.

Wat heeft dit allemaal te maken met online streaming? Om deze informatieoverbelasting en de stress die het kan veroorzaken te verwerken, kijken veel mensen naar extreem escapisme - ironisch genoeg gebruikmakend van het apparaat dat het in de eerste plaats zou kunnen veroorzaken.

Binge-watching wordt een instant vorm van digitale afleiding, een kans voor de geest om te rusten terwijl het verteren van eenvoudige en leuke verhalen. Net omdat Netflix of Spotify net zo toegankelijk is als scrollen door Twitter, betekent dit niet dat dit de oorzaak van het probleem is.

Een positieve activiteit

Er zijn ongetwijfeld positieve dingen voor binge-watching en deze onmiddellijke toegang tot zoveel inhoud. , geniet van gezamenlijk lachen of emotioneel bezig zijn met een personage en dat inzicht geven in je eigen relatie.

Het is zelfs onmogelijk om binge-watching als positief of negatief te classificeren - iets waarvan Puddicombe denkt dat Headspace meer met de binger te maken heeft dan met de activiteit: “We zijn allemaal verschillend, en wat voor de een werkt, werkt misschien niet voor een ander.

“Als het ons overprikkeld voelt, een oorzaak is voor slapeloosheid, of betekent dat onze relaties op de een of andere manier beginnen te lijden, dan zal dat niet geweldig zijn voor onze gezondheid.

(Afbeelding: © Netflix)

“Maar als je de tijd, de vrijheid, de neiging hebt, en je geniet ervan, dan zie ik helemaal geen echte schade.”

Het is duidelijk dat mindfulness en de 'always-on'-cultuur tegenstrijdige krachten zijn, zelfs als geen van beide nadelig is voor de gezondheid. Dus om online streaming als aandachtig te classificeren is niet iets waar de experts het mee eens zijn ...

“Onder geen enkele omstandigheid kon urenlang tv zitten kijken terwijl ze werden afgeleid door een boeiende en spannende verhaallijn als een vorm van aandacht worden beschouwd. Toch goed geprobeerd!” lachte Puddicombe.

Dat is een mening die wordt geëchood door een mindfulness- en meditatiedeskundige.

“Mindfulness vereist dat je je focust op een manier die de geest kalmeert en het bewustzijn vergroot. Binge-watching is meer verwant aan escapisme en uitstel van het 'wat is zo' in plaats van 'aanwezig' te worden voor het geheel en de weelderigheid van het moment,” ze zei.

“Dus binge watching en mindfulness zijn niet vergelijkbaar en zijn inderdaad volkomen tegengesteld aan elkaar. Dat gezegd hebbende, is binge-kijken soms goed om te doen, mits het met mate wordt gedaan, omdat het kan helpen om mentaal 'uit te schakelen'. Het mag echter op geen enkele manier worden verward met mindfulness of meditatie.”

En het is niet zo dat het urenlang plakken aan entertainment een nieuw fenomeen is - we hebben allemaal uren onoplettend gefouilleerd door tv-kanalen op zoek naar iets om naar te kijken.

In plaats daarvan krijgen mensen nu dingen om naar te kijken, ze kijken er echt naar uit om te verslinden. Netflix's Whiteley zegt dat het bedrijf een gat van drie dagen heeft gezien tussen gebruikers die de ene serie afmaken en de andere beginnen, de tijd ertussen vaak gevuld met stand-alone shows, inclusief documentaires of shows gerelateerd aan de serie die net is bekeken.

De gegevens die met behulp van online services zijn gemaakt, stellen de platformen in staat steeds relevantere en aangenamere inhoud aan gebruikers te bieden wanneer ze dat willen, en platforms aan filmmakers te geven die geen toegang tot een dergelijk publiek zouden hebben gehad.

“We geven mensen de vrijheid om te kijken naar wat ze leuk vinden, wanneer ze willen,” zegt Whiteley. “We krijgen verhalen over [content creators] - Netflix wil een wereldwijd platform zijn voor vertellers om hun verhalen te vertellen.

“Deze verhalen worden van over de hele wereld in opdracht gemaakt - waarom zouden mensen drie, zes of twaalf maanden wachten [om het te bekijken]?.

“Waarom zou iemand dat niet meteen wereldwijd kunnen vertellen? We kunnen het in verschillende talen vertalen - het past misschien niet in de voorkeuren van commerciële omroepen, maar als je geïnteresseerd bent, kunnen we dat voor je regelen.”

Kinderen zijn nog steeds de toekomst

Misschien is het probleem gewoon te recent om te begrijpen. Toegang tot informatie is de afgelopen 70 jaar exponentieel versneld, wat betekent dat elke generatie steeds meer mogelijkheden voor entertainment krijgt ... wat ook een uitdaging betekent voor ouders die proberen te verzekeren dat hun kinderen opgroeien met gezonde grenzen.

De zorg bestaat dat de jongere generatie niet hoeft te 'graven' voor hun entertainment of informatie op de manier waarop hun ouders dat deden, en dat zal een vermindering van verveling, stilte of de dingen die sommigen geloven onze hersenen de kans geven om te veranderen weg of groeien in creativiteit.

Maar dezelfde beschuldiging is door de jaren heen geëvenaard op vele verschillende activiteiten en werd gebruikt om de activiteit te demoniseren in plaats van te overwegen wat het eigenlijk met de samenleving doet.

Hilda Burke is het ermee eens dat de ouder nog steeds de belangrijkste voogd is in de ontwikkeling van het geestelijk welzijn van kinderen: “Ik denk dat er altijd een soort gepercipieerde bedreiging is voor de 'jeugd van vandaag'. Twee generaties geleden was de uitdaging TV, dan computerspelletjes, met veel doemdenken rond elk beurt zou de 'ondergang van kinderen' zijn.

Is meditatie een tegengif voor de digitale wereld?

"Meditatie, wanneer deze regelmatig wordt beoefend, kan een heilig innerlijk heiligdom worden.

"Zijn aantrekkingskracht ligt in het feit dat het de geest verfrist, het lichaam activeert en de geest voedt en daarom trekt het op een zachte en natuurlijke manier de beoefenaar aan om er een lange termijn gewoonte van te maken..

"Het wordt niet iets om te doen, maar een plaats in jezelf waar je 'gewoon kunt zijn', iets om al het hectische 'doen' in de digitale wereld tegen te gaan.

"Met dit in gedachten, heeft meditatie, eenmaal begonnen, de neiging om gemakkelijk een deel van je dag te worden op een moeiteloze manier.

"Gezien dit wordt meditatie op zichzelf een digitale detox."

- , mindfulness en meditatiedeskundige

“Het is een feit dat er altijd wel iets is dat het welzijn van kinderen 'bedreigt' of verandert in luie bank-aardappelen die ongeschikt zijn voor werk of die gewoon 'meer' kunnen worden 'geënt'. Het is niets nieuws.

“Maar door ouders die stevige grenzen stellen en een meer gebalanceerde manier van tv-consumptie modelleren, zullen kinderen dit waarschijnlijk oppikken.”

Het punt is - we zijn onomkeerbaar aangesloten op deze digitale wereld als een samenleving. We gaan niet allemaal onze smartphones opgeven om te zien hoe het ons doet voelen, we zullen niet stoppen met het controleren van sociale media ongeacht welke gezondheidsorganisaties waarschuwen en diensten zullen nog steeds entertainment van hoge kwaliteit blijven aanbieden met bijna geen belemmeringen voor consumptie.

Maar dat betekent niet dat het een slechte zaak zal zijn - alleen iets nieuws, alleen onze eigen schuld bij het nemen van zulk plezier waardoor we ons zorgen maken.

“We zijn zo vroeg in de evolutie van deze technologie. Ik denk niet dat we zelfs maar in de buurt zijn gekomen van het vinden van een gezonde balans van hoe het nog moet worden gebruikt,” zegt Puddicombe.

“Zoals zoveel dingen, moeten we vaak de twee uitersten zien voordat we het midden vinden. Een deel van de uitdaging nu is dat we alles meteen willen, maar we houden er niet van hoe het ons voelt. Het is een beetje zoals het eten van 10 vaten ijs, gewoon omdat het in de vriezer ligt, maar wetende dat het niet zo goed gaat voelen na.

“Dus deze dynamiek schept veel spanning in ons leven. Maar ik denk dat er in de toekomst een beter begrip zal zijn, waardoor mensen genieten van het gemak van instant, terwijl ze zich bewust zijn van de gevaren van overconsumptie. Dat is het beste van beide werelden.”

De pluspunten zijn ook duidelijk - of kinderen nu virtueel met een concept kunnen communiceren via een headset in plaats van het in een stoffig oud boek te lezen, of documentaires van de andere kant van de wereld kunnen bekijken net zo gemakkelijk als het aanzetten van de televisie , we moeten dingen als vals kijken niet meteen demoniseren alleen omdat het 'te gemakkelijk' lijkt.

Het is onmogelijk om te voorspellen hoe we in de toekomst media gaan consumeren, of het effect dat al deze informatie heeft op elke volgende generatie. Maar zolang we niet allemaal in individuele hutten wonen die zijn afgestemd op populaire Netflix-shows, moeten we OK zijn.