Ik had een verheven plan toen ik mijn countdown-dagboek aan het plannen was. Een briljant inzicht in hoe ik me voorbereid op de Marathon van Londen met technologie aan mijn zijde, een alternatieve kijk op de beste race van de Engelse hoofdstad.

Vandaag moest ik mijn thuisvoordeel vieren: de laatste 6,2 mijl lopen, het laatste deel van de race documenteren om te helpen dat iedereen die dit leest zich meer thuis voelt op het moment dat hun wereld zal overvallen ... ik bedoel, wanneer het einde is een beetje in zicht en de wereld is een wonderbaarlijke opbeurende plek.

In plaats van dat alles heb ik in principe uitgelegd hoe en waarom ik heb Nee idee wat ik doe als het gaat om pacing of het plannen van een marathon, ik draag te veel technologie en vandaag heb ik ontdekt dat ik vreselijk ben in het documenteren van routes.

Het stuk van vandaag moest een glorieuze blik werpen op de belangrijkste punten op weg naar de finish, maar in plaats daarvan is het vooral 'Gareth's reis rond een heleboel metalen barrières en foto's van het verkeer'.

Dat komt omdat de wegen niet zijn afgesloten, dus ik nam in feite foto's van vrachtwagens, lange stukken weg en cafés, evenals een architectuur die er mooi uitzag en ik moest vervolgens onderzoeken.

Het iets betere nieuws was dat ik de nieuwe Samsung Galaxy S8 gebruikte (lees de Galaxy S8-recensie die ik mijn hele paasweekend schreef, als je zou willen), die een aantal zeer snelle en duidelijke snaps in de frisse lucht en de blauwe hemel bood.

Dus in plaats van een prachtig uitzicht op de route, hier is een verschrikkelijke run-down van de laatste zes hellish (sorry, niet hellish ... heerlijk, natuurlijk - voor degenen in mijn hardloopclub die me hebben verteld dat deze stukjes positiever moeten zijn ) mijl ... inclusief een foto van een winkel op de hoek.

Mijl 20-21

Ik stapte uit bij de verkeerde metrohalte. Het moest All Saints zijn, maar ik wist bij Poplar af te springen en moest uitzoeken waar de route moest gaan en de weg terug vinden. Ik besefte ook dat ik het toilet best nodig had.

Ik passeerde een gedeelte waar veel vuilnis op de grond lag, en een afgedankte hoed. Maar je zult niet zo lopen, dus het is een beetje irrelevant.

Top onderdoorgang wel.

Mijl 21-22

Als je de Costcutter ziet (een goedkope kleine supermarkt hier in het VK) ben je zojuist mijl 21 van de marathon gepasseerd. Negeer die mijlmarkering ... dit is het echte moment dat je weet dat je de laatste vijf mijl bent overgestoken. Eén om de bucketlist aan te vinken.

Het eerste teken van de barrières. Achteraf gezien niet zo opwindend als ik eerst dacht.

Dit is ook waar ik mijn eerste metalen barrière zag, klaar voor de race op zondag. Ik werd een beetje opgewonden en voelde me alsof de race eindelijk bijna was - tot ik me realiseerde dat er overal heel veel waren.

Ik was enorm blij omdat dit betekende dat ik niet moest blijven proberen om de route uit te werken. Gewoon navigeren door het verkeer dat ik in mijn voorbereidingen voor deze run volledig had vergeten.

Let op - nog meer belemmeringen

Een paar beurten later en ik passeerde St. Paul's Shadwell, wat een van de eerste mooie stukjes architectuur op de route was ... tenzij je je druk maakt over viaducten en vuile wegen.

De behoefte aan het toilet groeide.

Mile 22-23

Na het passeren van mijl 22, aan de ene kant van de weg was de prachtige St George in de Oost-kerk, de foto waarvoor kwam heel mooi op de Samsung Galaxy S8.

Aan de andere kant was de Old Rose pub, onderdeel van het oude Tobacco Dock. Het is duidelijk een tijdje gesloten geweest en ik moest wat 'kunstzinnige kadrering' doen, zodat je de onbetrouwbare posters niet overal ziet plakken. Dat is een traktatie om naar uit te kijken in de race.

Wat zijn 'hydrocultuur'?

Een paar meter verder en je raakt de Royal Pharmaceutical Society (niet letterlijk) aan je linkerhand, waar je je eerste correcte zicht op de scherf krijgt. Op dit punt geef je niks aan cracks over de prachtige Londense architectuur.

Maar zelfs de meest vermoeide mensen zullen moeite hebben om niet te genieten van de aanblik van brullend langs de Tower of London, majestueus staan ​​en dingen in het midden van de metropool, een torenhoog baken van de hoeveelheid oude spullen die op onverklaarbare wijze in Groot-Brittannië heeft geduurd.

Ik ben op dit moment aan het worstelen met toilet, ik zal niet liegen. Ik had zelfs een kijkje in een tunnel voor een brutaal café.

Mile 23-24

Als je de Hung, Drawn en Quartered pub ziet (een naam die de gruwelijke dood aanduidt die heel veel edellieden tegenkwamen als gevolg van veroordeling voor hoogverraad ... hoewel het op dit punt misschien de voorkeur verdient), krijg je dat prachtige geschenk: een beetje afdaling.

Vanaf hier is het een rechte katapult omlaag Lower Thames Street, mooi en vlak, onder het Cannon Street station door ... wat opvallend onopvallend is. Het interesseert je op dit moment niet.

Mijn toilet situatie staat op het punt om uit de hand te lopen.

Mile 24-25

Je zult de Blackfriars-onderdoorgang aan het begin van deze mijl tegenkomen, maar ik en mijn hardloopmaatje Kieran Alger, oprichter van ManvMiles en de vorige sub-drie renner hier (die ik net onderweg heb opgehaald) beseffen dat we niet zijn toegestaan om daar onder te rennen.

Kan heuvelachtig zijn. Ik weet het niet. Je kunt het beste op zondag gaan kijken.

Ik heb het gevoel dat er ergens een lichte helling in zit, maar het zal zo'n rare en vermoeiende ervaring zijn dat je het op dit punt waarschijnlijk kunt negeren.

We moeten rond navigeren en ik passeer een prachtige Pret a Manger - die ik graag stop om de faciliteiten te gebruiken. Het is als de hemel.

We rollen terug op de route en dit is waar Embankment begint - het is die schilderachtige plek die wordt gebruikt in alle marathonfoto's.

Dat is Kieran. Hij heeft gelukkig voorkomen te kloppen dat die fietser net in beeld komt.

Terwijl de London Eye in zicht komt, biedt Kieran wat wijs advies: 'Het zal voelen alsof de finish net om de hoek is en je wilt gaan vliegen. Probeer het tegen te houden - onthoud dat je nog een paar mijl te gaan hebt. '

Het is prachtig - en ik kan me de drukte in de straat voorstellen, denkend aan hoe het is om aan de andere kant te zijn. Ik hoop dat ik op dit moment niet huil.

Mijl 25-26

De laatste rit is een van de meest iconische delen: naar de Houses of Parliament, St Stephen's Tower en Big Ben. Draai de hoek om en je bent bijna recht naar huis, slingerend naar het huis van Hare Majesteit.

Denk eraan, dit is St Stephen's Tower. Big Ben is de grote bel binnen, factfans.

Kieran zegt me dat alles op dit punt explodeert ... ik neem aan dat hij het over emoties heeft. Ik neem een ​​mentale notitie om niet te controleren.

Langs St James 'Park rijden zal op de dag moeilijk zijn. Het is een mooie rechte weg met heel veel mensen die de weg banen ... maar door alles dat goed en puur is, zal het het gevoel zijn dat het bijna alles is dat iedereen op dit punt zal pushen.

Het goede nieuws is dat je je doelwit hebt geslagen of gefaald hebt ... het is een vuistslag of een schouderophalende tijd!

Mijl 26-26.2

Ik heb geprobeerd een mooie video van dit stuk te maken. Het was een beetje onzin, maar je krijgt een vaag gevoel van wat te verwachten.

Ik heb dit op de Galaxy S8 in combinatie met Google Photos opgelost - de beeldstabilisatie was al geweldig aan de telefoon, maar toen heb ik het verder gestabiliseerd in de app, met behulp van de onbewerkte kracht van de handset.

(Toen deed ik het opnieuw toen ik het op YouTube uploadde ... meer om te zien hoe raar het effect zou zijn).

Het wordt een briljant einde van een van de topervaringen in je leven (als je het al hebt gedaan, weet je dat al) en een mooie platte en snelle manier om te eindigen.

(Overigens kunnen er enkele kleine golvingen zijn geweest die mijn bed-verse benen niet opmerkten. Ik ben er vrij zeker van dat ze zondag zullen worden gevoeld ...)

Als je technische vragen hebt voor de grote dag - of gewoon over het algemeen werken - neem dan gerust contact op via de onderstaande links of het e-mailadres in mijn auteur bio! Het zou geweldig zijn om enkele directe vragen van hardlopers de komende dagen te beantwoorden.

  • Gareth Beavis is de Running Man of Tech van TechRadar en brengt je dagelijks een dagboek bij terwijl hij aftelt naar de grote race op de Londen Marathon.
  • Dag 1: De redenen achter de run
  • Dag 2: De technologie die ik gebruik om de start te nemen
  • Dag 3: Op zoek naar het perfecte trainingsplan
  • Dag 4: De technologie die je nodig hebt om te starten
  • Dag 5: Het raadsel om het perfecte tempo uit te werken
    -
  • Als je hoi wil zeggen, is hij dat @superbeav op Twitter
  • Jij kan zie zijn gerommel op Strava
  • En voor meer gegevens, volg hem op Smashrun
  • En als u de volledige low-down wilt hebben van de nieuwste en beste running tech, Lees de rest van het verhaal van Running Man of Tech hier