Toen Tomb Raider 20 jaar geleden voor het eerst werd uitgebracht, weet ik zeker dat maar weinigen van ons ooit in de schoenen van Lara Croft zijn gestapt en Croft Manor hebben verkend. Velen van ons zouden het niet eens hebben gewild.

Toch is dat precies wat ik onlangs heb gedaan dankzij PlayStation VR.

Toen de Tomb Raider-franchise in 2013 opnieuw werd opgestart, werd het personage van Lara gemoderniseerd. Hoewel onmiskenbaar herkenbaar als dezelfde Lara uit de originele game uit 1996, werd ze meer werkelijkheid. Niet alleen in termen van visueel ontwerp, maar ook in termen van persoonlijkheid.

Een nieuw hoofdstuk

Er is hard gewerkt om van Lara een meer menselijke protagonist te maken en die inspanning levert geweldige resultaten op in de nieuwste aflevering van de serie, Rise of the Tomb Raider. Lara is nog steeds dezelfde ass-kicking heldin als altijd, maar ze voelt zich minder onoverwinnelijk. We zien haar fysieke en persoonlijke zwakheden. We zien dat ze dapper is, maar we zien haar ook bang omdat je zonder krachten geen sterke punten kunt hebben.

In de release van Rise of the Tomb Raider voor de 20e verjaardag, kunnen we echt zien hoe afgeronde Lara en de Tomb Raider-franchise zijn geworden dankzij een paar nieuwe zijverhalen.

Tomb Raider is een gameserie die een beroep doet op gamers die houden van vechten en mensen die houden van een meeslepend verhaal met een interessante hoofdrolspeler. Het liefhebben van beide elementen van een spel is niet noodzakelijk wederzijds exclusief en de nieuwe verhaaltoevoegingen, Lara's Nightmare en Blood Ties genaamd, laten dit zien.

Het verhaal van de Lara's Nightmare is meer gericht op gevechten en speelt zich af in een donkere en onheilspellende Croft Manor die krioelt van angstaanjagende zombies. In dit verhaal zien we zowel Lara's angsten als haar fysieke en mentale kracht, maar meestal is het gewoon vol in gevechten.

Aan de andere kant heb je Blood Ties. Blood Ties vindt ook plaats in Croft Manor, maar de sfeer is met name warmer. Hier zijn geen vijanden om te doden; in plaats daarvan zijn er puzzels om op te lossen en de geschiedenis van de familie Croft om in te duiken. We komen meer te weten over Lara, haar familie, en hoe ze het personage is geworden dat ze vandaag is.

Door Lara's Nightmare and Blood Ties te spelen, heb ik de verhalen en gameplay-elementen die samenkomen om de Tomb Raider-franchise net zo succesvol te maken als deze is, en hoe goed de balans tussen hen is gemaakt, echt op prijs gesteld..

Omdat er zoveel moeite is gedaan om Lara op te bouwen als een adembenemende heldin met diepgang en het te onderstrepen met deze extra hoofdstukken, vond ik de beslissing om ook een virtual reality-side game toe te voegen vreemd.

Ik ben de Tomb Raider

De belangrijkste reden hiervoor is dat wanneer je Tomb Raider in virtual reality speelt, je in Lara's laarzen stapt en de spelwereld door haar ogen ziet.

Plotseling is de iconische hoofdpersoon van het spel verdwenen en jij bent op haar plaats - je bent je ervan bewust dat je Lara bent omdat ze hardop blijft denken, maar niet in staat is om haar karakter te zien maakt haar input en je aanwezigheid op de een of andere manier net zo opdringerig.

Door Lara te plaatsen wordt je in een soort van game wereld limbo geplaatst waar je in het spel bent gebracht, maar je kunt er geen verbinding mee maken op dezelfde manier als je kunt wanneer je het ervaart via een zichtbare Lara.

Dit is vooral merkbaar als het hoofdstuk dat je in VR speelt, Blood Ties is, het karakterontwikkeling-zware, zero-combat side-verhaal dat je ook zonder headset kunt spelen.

In Blood Ties onthul je geheimen die belangrijk zijn omdat ze iets voor Lara betekenen, maar ze hebben niet dezelfde emotionele impact als ze er niet helemaal is omdat je haar hebt overgenomen als een soort van warg.

Het is niet bijzonder teleurstellend dat er geen apart verhaal is alleen voor VR - er is genoeg te zien en te doen in het level en zelfs als je het een keer speelt, is het altijd de moeite waard om nog een keer terug te gaan in de headset om het gebied in de eerste persoon te verkennen, voor het geval je iets gemist.

Waar is Lara?

Het vreemde is dat door alleen Blood Ties VR compatibel te maken, het gevoel bestaat dat je niet echt de volledige Tomb Raider-ervaring opdoet. Je verliest niet alleen de impact van Lara als een aanwezigheid, je mag ook niet echt meedoen aan een van die viscerale gevechten tegen het overvallen van de tombe..

Blood Ties VR is een geweldige nieuwigheid, zeker, en het verkennen van Croft Manor tijdens het dragen van de PSVR-headset is behoorlijk ontzagwekkend. Maar het suggereert niet dat de Tomb Raider-franchise zoals die nu is zou worden verbeterd door een langere VR-ervaring.

Wat het me wel deed vermoeden was dat VR een goed platform kon zijn waarop het narratieve gedreven point-en-click-genre kon gedijen.

De Tomb Raider-titel en alle verwachtingen en vooroordelen die daarmee gepaard gaan terugdrijven, ik heb enorm genoten van Blood Ties VR als een puzzeloplossende milieu-ervaring.

Met een nieuw verhaal in een gloednieuwe spelwereld die in de eerste persoon kan verkennen, interactie met de omgeving om puzzels op te lossen, en het gevoel hebben dat je een eigen verhaal aan het smeden bent, kan dit een onvergetelijke game-ervaring opleveren..

Zoals het is, speelt het spelen van Tomb Raider in VR echt het huis, hoe ver deze serie is gekomen in zijn 20-jarige levensduur. Hoewel de zijhoofdstukken eigenlijk niets lijken toe te voegen aan de hoofdverhaallijn van Rise of the Tomb Raider, zijn ze voor fans van de franchise toch een waardevolle toevoeging..

  • Een monster maakte een minigun uit een HTC Vive-controller en een boor ...