Wanneer je tegenwoordig een joypad oppakt, is één ding gebruikelijk: de aanwezigheid van analoge besturing. Het is onmogelijk je voor te stellen een modern spel te spelen zonder dit niveau van precisie, maar het is gemakkelijk om te vergeten dat twee decennia geleden digitale controle de norm was.

Het systeem dat alles veranderde, was de Nintendo 64, die dit jaar 20 jaar wordt en op die dag, 26 september, in 1996 in de VS wordt uitgebracht, in 1996.

Bepaal de manier waarop we spelen

Nintendo heeft een geschiedenis van het definiëren van de regels als het gaat om gaminginterfaces. Het was het eerste bedrijf dat het nu gangbare "Digital Pad" gebruikte en het in zijn lijn van draagbare LCD-schermen van Game & Watch opnam toen duidelijk werd dat een joystick niet geschikt was voor de mobiele aard van de titels..

Het N64-pad staat waarschijnlijk bekend als Nintendo's meest baanbrekende pad

De D-Pad zou ook worden meegewogen in de iconische NES-controller, die ook trends in de industrie tegengaat door het aanbieden van twee actieknoppen in plaats van de traditionele. Jaren later zou het bedrijf opnieuw baanbrekend werk verrichten met het ergonomische ontwerp van de SNES-pad, de ruitvormige vierknopscluster (een ander veelvoorkomend zicht op moderne pads) en de linker en rechter schouderknoppen.

Zelfs in vergelijking met deze opmerkelijke voorbeelden van innovatie, is de N64-pad misschien wel de meest baanbrekende pad van Nintendo en misschien wel de meest significante en blijvende ontwikkeling in de evolutie van gamecontrollers die de industrie ooit heeft gezien.

Een analoog avontuur

Het was niet de eerste pad die analoge controle bood door een lange weg - het Radofin 1292 geavanceerde programmeerbare videosysteem, uitgebracht in 1976, heeft dat onderscheid, en zowel Atari als General Consumer Electronics gebruikten analoge besturing in respectievelijk hun 5200 en Vectrex-systemen - maar deze hadden een minimale impact en tegen het midden van de jaren 80 was digitale besturing als norm geaccepteerd, althans op thuisconsoles.

De N64-controller veranderde dat allemaal op een nadrukkelijke manier. Niet alleen was het de eerste echte mainstream console die standaard analoge besturing met zijn standaard pad bevatte, het bood een uniek ontwerp met drie handgrepen dat een breed scala aan afspeelopties bood, afhankelijk van het spel.

In FPS-titels zoals de iconische GoldenEye 007 kunnen spelers bijvoorbeeld de middelste 'tand' met hun linkerhand vasthouden om niet alleen van analoge precisie te profiteren, maar ook de Z-trigger gebruiken (aan de onderkant, zoals de trekker van een pistool) en de C-toetsen, waarvan de laatste voor beschieting.

Voor titels die beter werkten met digitale bediening, kon de linkerpen worden gebruikt zodat de duim van de speler op de meer traditionele D-pad rustte. De meeste games kozen ervoor om de analoge stick te gebruiken, maar sommige - zoals Konami's International Superstar Soccer 64 - gaven spelers wat keuze door zowel digitale als analoge te ondersteunen.

Analoge besturing, ontmoet Mario

Het voordeel van elke nieuwe besturingsoptie is natuurlijk alleen zichtbaar in de software die het ondersteunt, en in de N64 had het de best denkbare showcase. Super Mario 64 was een lanceringsspel voor de console en dient voor veel spelers als hun eerste kennismaking met de wereld van 360 graden analoge besturing.

Mario 64 was een openbaremoment, niet alleen voor een generatie spelers

Voorafgaand aan Mario's 3D-avontuur waren gamers gewend geraakt aan 'tap-tap' digitale controle, maar het N64-debuut van de Italiaanse loodgieter bood de mogelijkheid gracieus rond te sprinten in alle graden van het kompas, soepel overstappen van lopen naar rennen met de kleinste druk op de stok.

Het was een onthullend moment, niet alleen voor een generatie spelers, maar ook voor de industrie in het algemeen. Sony en Sega hebben beide analoge regelaars vrijgegeven voor hun PlayStation- en Saturn-consoles kort daarna, en de Sega Dreamcast en Sony PlayStation 2 zouden standaard worden gelanceerd met analoge besturing.

Alle gerommel, geen mopperen

Een andere innovatie gevonden in de N64-controller was de introductie van force feedback via een speciale bout-on cartridge.

Nog een niveau van sensorische informatie

De N64 Rumble Pack vereiste batterijen om te werken en maakte de pad enigszins onhandig, maar bleek opnieuw zijn tijd vooruit te zijn; Het DualShock-pad van Sony zou volgen en haptische feedback wordt tegenwoordig op de meeste controllers weergegeven, waardoor de speler naast geluid en audio nog een niveau van sensorische informatie biedt.

Je zou kunnen stellen dat de Wii-afstandsbediening van 2005 aantoonbaar een grotere paradigmaverschuiving was dan de analoge stick van de N64. Maar het idee om met je armen rond te lopen om te communiceren met games lijkt te zijn verzwakt doordat Nintendo zelf overschakelt op een tweede scherm met de Wii U en Microsoft, maar zonder de controller-vrije Kinect-optie te laten vallen na een akelige vroege reactie op Xbox One.

Sony heeft zijn PS Move-concept ook uitgebracht in de wei, maar de controllers worden opnieuw ingezet voor PlayStation VR - een platform dat zeker zal profiteren van bewegingsbeheer en een opleving van interesse kan zien.

Spelen met de toekomst

Maar we raken een beetje van het onderwerp af. Zelfs wanneer je nadenkt over een mogelijke wedergeboorte van bewegingsbesturing via VR, kunnen weinige momenten in de geschiedenis van het gamen de tijd dat je voor het eerst die vreemd uitziende N64-controller oppakte en echt met Mario verbonden waren, dankzij zijn precieze en soepele analoge ingang.

Hoewel de N64 geenszins een perfect systeem was - verlamd door een beroep op dure en beperkte cartridges die op hun beurt een gebrek aan ondersteuning van derden inhielden - valt niet te ontkennen dat je in 1996 (of 1997 als je niet gelukkig genoeg om een ​​geïmporteerde machine te krijgen), het voelde als spelen met de toekomst.

Nintendo zou zijn inspanningen heroriënteren met de uitstekende GameCube-controller die de aanpak met drie handgrepen liet vallen en een dual-analoogconfiguratie toepaste, maar op dat moment had Nintendo het gevoel dat Nintendo op het gebied van interface concurrerend was op hetzelfde niveau als zijn rivalen. De N64-pad was totaal anders dan alles wat eerder was geweest en zal misschien niet opnieuw worden geëvenaard in deze industrie.

  • ... tenzij de Nintendo NX iets spectaculairs gaat doen, dat is ...