Microsoft heeft niet zoveel details vrijgegeven over de volgende versie van Windows Server, die nu beschikbaar zal zijn in 2016, net als over Windows 10. Windows Server architect en maker van PowerShell, Jeffrey Snover, gaf meer details in een recente Microsoft UK-evenement, waarbij wordt opgemerkt hoe Azure aanvankelijk een versie van Windows Server gebruikte die was herschreven om aan de zeer verschillende behoeften van het uitvoeren van een cloud te voldoen.

Sindsdien is Windows Server zelf herwerkt om hardwareserviceservices zoals Azure beter te ondersteunen, en als u een privécloud wilt, biedt Microsoft zowel het Windows Azure Pack om u IaaS-hosting te geven met cloud-achtige abonnementen en snelle VM-implementatie, en de Cloud-in-a-box Cloudplatformsysteem dat u een "Azure-consistente" mix van Windows Server, System Center en het WAP-portaal geeft, allemaal vooraf geconfigureerd op Dell-hardware - alles van de servers tot de SSD's tot de netwerkkabels zijn ingesteld en klaar om te gaan.

PowerShell en DSC

Dat gebeurt allemaal met PowerShell-scripts en de Gewenste statusconfiguratie (DSC), een PowerShell-systeem waarmee u configuraties eenmaal kunt schrijven en deze automatisch kunt implementeren en consistent kunt houden op meerdere machines..

Met de volgende versie van Windows Server kan DSC zich schalen naar het runnen van een volledig cloud-datacenter met softwaregedefinieerde netwerkfuncties die gaan van het ontdekken en beheren van de nieuwe topologie, tot het bewaken van het netwerk en het garanderen van de netwerkkwaliteit van de service. Om nog maar te zwijgen van het soort netwerkbeheer van stoffen dat u gewoonlijk dure netwerkapparatuur koopt om te realiseren - maar u kunt alles doen met hardware voor commodity-netwerken (mits het de huidige standaarden zoals RDMA en SMB 3 ondersteunt).

Omdat Azure op Windows Server wordt uitgevoerd, kan Microsoft Azure gebruiken voor het prototypen van nieuwe functies voor Windows Server. Dat is wat er gebeurt met de ondersteuning van Docker en Microsoft ontwerpt ongetwijfeld ook de door software gedefinieerde netwerkverbeteringen.

Diep refactoring

Maar niet iedereen wil een cloud runnen, dus de "deep refactoring" die Snover zegt is doorgegaan voor Windows Server vNext (wat we verwachten dat dit Windows Server 2016 wordt genoemd) levert een gelaagde architectuur op die het huidige concept van serverrollen recht doet in het besturingssysteem zelf, waardoor het meer modulair is. (Dit is ook een uitbreiding van de refactoring die is gebeurd in de Windows-client onder namen als MinWin, waarbij de spaghetti van API-aanroepen wordt georganiseerd in meer logische lagen die gemakkelijker te isoleren en bij te werken zijn.)

Op de onderste laag bevindt zich een voor de cloud geoptimaliseerde server waarop Azure (en privécloudsystemen) zullen draaien. Daarbovenop is de 'volledige' server die u zult gebruiken voor een on-premise Windows Server-systeem. "Er zullen twee API's zijn voor de server en voor de voor de cloud geoptimaliseerde server," legde hij uit. U kunt "gewoon de componenten nemen die u nodig hebt".

Microsoft heeft jarenlang Windows Server modulair en gemakkelijker te automatiseren gemaakt

Containerondersteuning is op dit niveau, met twee containers: één containersysteem voor de voor de cloud geoptimaliseerde server (waarvan we verwachten dat het de Docker-engine-ondersteuning bevat die native is in de kernel) en een andere container voor de 'volledige' versie van Windows Server. "We zullen twee soorten compute-containers hebben - één voor compatibiliteit van toepassingen," zei Snover, evenals "containers die zijn geoptimaliseerd voor de cloud".

Het Windows-klantenteam heeft al gesproken over het gebruik van containers in Windows 10 als Virtuele beveiligingsmodules om ervoor te zorgen dat de gebruikersverificatieservice in een afzonderlijke VM wordt uitgevoerd. Snover ging niet in op details over vergelijkbare beveiligingsfuncties in Windows Server voor "zekerheid", maar hij stelde wel voor om te prepareren door servers te kopen die dezelfde Trusted Protection Module hebben, alle pc's zijn nu inclusief.

"Met TPM's zijn we er nog niet helemaal," zei hij. "Sommige leveranciers hebben ze en sommigen niet, je zou ze moeten eisen, omdat een aantal assurance-investeringen in de toekomst TPM op de server zullen vereisen."

Cake met lagen

Snover vertoonde ook een andere laag in Windows Server, voor situaties waarin u een client-ervaring op een server uitvoert, waardoor sommige servertoepassingen volledig zijn geautomatiseerd. Automatisering is de sleutel voor het runnen van een cloud en het maakt elke server veel eenvoudiger en betrouwbaarder - daarom is het nu zo'n grote focus voor Microsoft in Windows Server. "Voor een modern datacenter", benadrukt Snover, "is beheer op afstand niet onderhandelbaar."

"Mensen die servertoepassingen hebben geschreven, hebben een lokale GUI voor beheertools geschreven", legt hij uit. "Maar ze zouden een hele reeks bedrijfslogica in de GUI stoppen en private API's aanroepen omdat dat eenvoudiger is [om te bouwen], maar ze beschikten niet over formele API's voor extern beheer, zodat je dingen niet kon automatiseren."

Dus de volgende versie van Windows Server laat ze een client schrijven die op de server wordt uitgevoerd, dus het is mogelijk om ermee te werken in de Windows-shell en deze naast de browser te bekijken waar ze documentatie in zoeken of zich aan te melden bij Azure met - maar dat maakt gebruik van Windows Server API's die op afstand kunnen worden geautomatiseerd en beheerd. "U kunt een client boven op een server plaatsen, maar de server-API's gebruiken." Op die manier houdt de toepassing die u op een server uitvoert niet op dat u die server kunt beheren zonder er ooit in de buurt van te komen.