De pc wordt traditioneel niet geassocieerd met een sociale multiplayer met meerdere schermen. In feite is de geometrie van een menselijk lichaam gebogen naar een monitor met één hand over een toetsenbord spiedend en een andere op de muis lijkt een barrière van lichaamstaal te creëren die elk sociaal contact afleidt.

Maar de tijden zijn veranderd. Tegenwoordig zijn alle gamepad-gamepads van groot formaat plug-and-play compatibel met Steam en Windows 10 en is het eenvoudig om uw pc naadloos op uw tv aan te sluiten via Steam Link (die ook als een app is geïntegreerd in moderne Samsung-tv's). Tegenwoordig is Windows net zo bruikbaar als een platform voor couch-multiplayer als console, en om dat te vieren hebben we 10 van de beste lokale multiplayer-spellen voor je pc verzameld, net op tijd voor TechRadar's PC Gaming Week 2018.

Kruipen

In plaats van de grens tussen competitieve en coöp-multiplayer te vervagen, grijpt Crawl het misbruik aan en gooit je met geweld je vluchtige allianties in een spel waarbij er maar één winnaar kan zijn.

Het is in feite een kerkercrawler, maar een waarin een speler de 'held' is, terwijl de andere 1-3 spelers spoken zijn die demonische wezens oproepen en valstrikken hebben om je te stoppen.

Degene die de moordpartij landt, wordt dan de held en deze cyclus gaat verder terwijl de held door willekeurig gegenereerde kerkers loopt met als doel de laatste baas te verslaan (ook gecontroleerd door de andere spelers).

De held gaat omhoog, maar dat geldt ook voor de monsters van andere spelers, waardoor elke 15-minuten-of-zo-game aanvoelt als een heerlijk donkere dans des doods die snel escaleert in intensiteit.

Te gaar

Van Crawl's verdorven subterrane, je kunt je palet reinigen met deze schone en vrolijke keukensim. Een tot vier spelers controleren de keuken in een keuken, delegeren verantwoordelijkheden terwijl ze proberen te koken en serveren steeds complexere bestellingen aan het aangrenzende restaurant.

Het is een typische coöperatie, maar naarmate het tempo en de stress toenemen, begin je te begrijpen hoe Gordon Ramsey op een dergelijke grof taalgebruik is gaan vertrouwen om dingen in de keuken te laten functioneren..

Het mooie van Overcooked is dat het de hele organisatie aan de spelers overlaat; wie braadt de steaks? Wie snijdt de groenten? Waarom staat de uiensoep in brand?!? Wie de HEL bezig is met afwassen omdat we geen borden meer hebben om eten op te serveren?

Keukens op latere niveaus verschuiven en veranderen ook, wat je uurwerkachtige keuken snel kan laten desintegreren in een hilarische omnishambles van rollende voedingsmiddelen, vuile vaat en het verspreiden van vuren.

Divinity: Original Sin 2

Couch-multiplayer is synoniem aan snelle, intense sessies die u binnen een paar uur klaar en voldaan laten. Maar als jij en een vriend tientallen uren in elkaars gezelschap kunnen verwerken en een van de rijkste RPG-avonturen van de afgelopen tijd willen aangaan, dan is dit je kans.

Met de RPG's uit de jaren '90 zoals Baldur's Gate, is Divinity 2 een RPG van bovenaf met een diep turn-based vechtsysteem. Het voelt grenzeloos op alle gebieden - van het maken van personages, tot dialoogopties, tot het experimenteren met spell-combo's tot dodelijk effect.

Krijg grip op de complexiteit ervan, en Original Sin 2 onthult zichzelf als een meesterlijke RPG, waardoor je je personage kunt vormen zoals jij het wilt, en op een zinvolle manier de spelwereld om je heen vormgeeft.

Navigeren door deze mysterieuze wereld wordt het best genoten naast een goede vriend. Het co-op-systeem is zorgvuldig ontworpen, waarbij wordt omgeschakeld tussen hetzelfde scherm en gesplitst scherm, afhankelijk van waar u en uw partner ter wereld zijn, en waarmee u uw avontuur online kunt voortzetten.

Towerfall: Ascension

Een oldtimer als indies gaan, Towerfall: Ascension blijft een van de meest aangrijpende, mechanisch nauwkeurige gevechtsarena's rondom.

Stel over een aantal pixel-mooie niveaus van één scherm (die zich cruciaal langs de zijkanten, bovenkant en onderkant wikkelen), jij en je vrienden nemen elkaar op in one-shot-kill-pijl-en-boog gevechten.

Een hele reeks power-ups - van vleugels tot een eetbare die alles slow-motion maakt - injecteer wat chaos in de mix, maar wedstrijden geven altijd het gevoel precieze zaken te zijn, mede dankzij het beperkte aantal schoten in je pijlkoker en het feit dat tegenstanders kan je eigenzinnige pijlen pakken.

Hoewel het toegankelijk is, is er nog steeds een zekere mate van beheersing van Towerfall, zoals de ontwijkingsbeweging waarmee je pijlen kunt vangen of leren om het wrap-around scherm te gebruiken om een ​​pijl aan de linkerkant van het scherm af te vuren om een ​​vijand te doden aan de rechterkant.

De directe herhalingen na elke ronde zijn ook een geïnspireerde toevoeging, omdat niets de concurrentie in beroering brengt, zoals de ronde winnaar verkneukelt en je dwingt om hun moment van overwinning in slow motion te herwerken.

Sonic & All-Star Racing getransformeerd

Elke vermelding van een couch-multiplayer zal bijna zeker een weemoedige herinnering oproepen aan het spelen van Mario Kart 64 of Diddy Kong Racing met behulp van een drietand-controller, of misschien Crash Team Racing voor degenen aan de Sony-kant van het hek in de jaren '90..

De pc, het verspreide platform dat het is, had nooit zijn eigen IP's of mascottes om in kartracers te veranderen, maar het heeft geprofiteerd van Sega's platformonafhankelijke diaspora met dit over het hoofd gezien juweeltje. Voorbij Sonic en vrienden, is het Sega personage-rooster misschien niet zo herkenbaar als Nintendo's ('Football Manager' van Football Manager, wie dan ook?), Maar dat doet er niet toe als de game zelf zo levendig en toegankelijk is.

Sonic & All-Star Racing is leuk en vergevingsgezind, met strakke bedieningselementen en goed ontworpen tracks die naadloos overgaan tussen land-, zee- en luchtsegmenten. PC gamers zijn niet bepaald verwend met kart racers, dus het is maar goed dat dit een van de beste is.

Blijf praten en niemand ontploft

Meer en meer games kruisen in op het soort van gedeeltelijk digitale / deel-realiteit hybride ervaringen die een hele avond entertainment in en van zichzelf kunnen bieden. Blijf praten en Nobody Explodes behoort tot de beste van dit stel.

Het uitgangspunt is simpel: er is een bom met een timer. Eén persoon, gefriard met de bom op het computerscherm, moet het onschadelijk maken, terwijl de anderen - zonder het scherm te zien - een handleiding gebruiken om de afzender te vertellen welke knoppen moeten worden ingedrukt en welke draden moeten worden getrokken.

Het is in feite de scène van de 'rode draad of blauwe draad' van Lethal Weapon, maar met meer opties, meer mensen en minder Mel Gibson, die allemaal waarschijnlijk een goede zaak zijn.

Screencheat

Peaking op de schermen van je rivalen in een split-screen shooter (wetenschappelijke term: Screencheating) is een van de oudste tricks in het foul-playbook. Screencheat omarmt dit door elke speler onzichtbaar te maken, met hun posities op het niveau alleen afleidbaar door naar de schermen van hun vijanden te kijken, of te wachten tot iemand zijn geweer afvuurt om de bron van het schot te volgen.

Elke arena heeft een slimme kleurcode, zodat je kunt vertrouwen op perifere visie om te zien wanneer een vijand in het blauwe gedeelte zit, of op een kruispunt tussen rood en groen, om te proberen en te anticiperen op hun positie.

Als je Screencheat speelt, zul je leren dat er maar weinig doden zijn die voldoening schenken als het neerschieten van een onzichtbare vijand op basis van je triangulaties, hoewel een granaat in de richting lokken waar je denkt dat er misschien een onzichtbare menigte is, ook zijn aantrekkingskracht heeft.

Broforce

Gedrapeerd in komisch Amerikaans patriottisme en met in de hoofdrol de geweldige Hollywood-actiepictogrammen uit de jaren 80 en 90, wordt deze 2D-blaster zo extreem explosief dat hele levels onder je voeten kruimelen, omdat het hele scherm wordt verdoezeld door een cocktail van body chunklets en vuur.

Een van de meer ingenieuze aanrakingen in Broforce (afgezien van het omzeilen van auteursrechten door elk actiepictogram een ​​'Bro'-variant van hun naam te geven - The Brominator, Rambro, Ellen Ripbro enz.) Is dat je elke keer een willekeurig personage krijgt toegewezen, voortdurend de nostalgiezintuigen van je groep kietelen en de actie omschakelen; het ene moment versla je vijanden naar hun ondergang als Indiana Brones, het andere moment zwaai je je zwaard en maak je keelholte Arnie grunts als Bronan de Barbaar.

De moeilijkheidsgraad ratelt snel, maar eenvoudige bediening en het pure karakter van Broforce houden jou en je vrienden erbij totdat je duimgewrichten beginnen te schaven.

Party Panic

Bij veel lokale multiplayer-spellen moet je ten minste gedeeltelijk de rol van leraar op zich nemen voor je newbie-vrienden, wat onvermijdelijk je sessie vervelend inspireert terwijl je klautert om antwoord te geven op het spervuur ​​van vragen die naar je worden gesmeten.

Party Panic ontkracht dit probleem met zijn onmiddellijke duidelijkheid. De enige besturingselementen zijn 'Uitvoeren' en 'Springen', die de basis vormen voor talloze minigames waarbij de beeldtaal wonderbaarlijk spreekt..

In één game ren je naar het scherm om de muil van een enorme walvis te ontwijken, in een andere schiet je spoken of rol je rond in een zorb en probeer je je rivalen in lava te stoten.

Het is het soort duizelingwekkende, hectische eenvoud dat teruggrijpt naar die oude Track-and-Field-games waarbij je heftig op één knop drukt om de race te winnen (maar met minder vingerknabbel), of naar de geliefde Mario Party-serie van Nintendo . Zien? PC kan ook partijgames doen!

  • TechRadar's vierde jaarlijkse PC Gaming Week is hier officieel en viert onze passie met een diepgaande en exclusieve verslaggeving over pc-gaming vanuit elke hoek. Ga naar de pagina PC Gaming Week 2018 om alle dekking op één plaats te bekijken.