Een van de vervelende problemen van virtual reality is dat je handen grotendeels MIA zijn.

Ja, er zijn controllers - of virtuele toverstokken, als je wilt - maar het gaat erom de controller rond te zwaaien en een digitale hand acties te laten zien die je echte hand niet doet.

De fysica die nodig is om het gevoel te geven dat je interactie hebt met een virtueel object, laat staan ​​meerdere, is moeilijk, en niet iets dat de meeste VR-fabrikanten nu al bijna bereiken.

Toch zijn er oplossingen in de maak, zoals deze handschoenen, en nu heeft een samenwerking tussen Microsoft Research, de University of Southern California en de University of Waterloo een andere, mogelijk baanbrekende poot probleemoplosser van zijn eigen.

Uit het onderzoek van het team bleek dat door het manipuleren (of, zoals ze zeggen, hacken) van de menselijke perceptie, zij onderwerpen met een groter gevoel van aanwezigheid in VR konden krijgen met hun handen.

Ze hadden maar één prop nodig - in dit geval een kubus voor Minecraft - en hun zogenaamde haptische retargetingtechnieken om gebruikers te laten denken dat ze eigenlijk met meerdere blokken in het virtuele rijk aan het werken waren.

Minecraft handhack

De eerste techniek houdt rommel in van lichaamsperceptie. Het begint met de gebruiker die drie kubussen op een tafel ziet en vervolgens twee van de kubussen verwijdert nadat ze de koptelefoon hebben geplaatst. Er zijn echter drie virtuele kubussen in het VR-rijk aanwezig, dus de gebruiker denkt dat ze overeenkomen met de kubussen die ze net op de tafel hebben gezien.

Terwijl dit aan de hand is, passen de onderzoekers de lichaamsruimte van gebruikers aan in de VR-ervaring om 'de illusie te geven dat u elke keer naar een andere kubus reist'. Dus je hebt het gevoel dat je je richt op de verschillende virtuele blokken, maar je reikt juist naar hetzelfde, onbewogen blok.

Vervolgens gebruikten de onderzoekers een techniek om de wereld krom te trekken. Onderwerpen bewogen hun hoofd in de echte wereld om het volgende virtuele blok te markeren dat ze zouden moeten aanraken. De beweging van het hoofd zorgde ervoor dat de virtuele wereld draaide en de fysieke kubus - die niet is verplaatst - is uitgelijnd met de gemarkeerde virtuele kubus.

Ten slotte gebruikten de onderzoekers een hybride warping-aanpak die wereld-vervormende hoofdbewegingen combineerde met lichaamsbewegende handbewegingen.

Onderzoeksonderwerpen werden in de val gelokt door te denken dat ze meerdere kubussen verplaatsen, en konden zelfs worden geleid om te geloven dat ze kubussen stapelen, terwijl ze eigenlijk gewoon dezelfde kubus verplaatsten.

Bij het gebruik van de twee gecombineerde technieken rapporteerden proefpersonen het grootste gevoel van aanwezigheid, waarbij ze ook zeiden dat ze het verkozen boven virtuele toverstokken.

Het proces omvat verschillende componenten die thuis misschien moeilijk zelf in te stellen zijn, inclusief een andere persoon om die twee extra blokken uit de weg te ruimen, maar misschien kan het worden verfijnd tot een oplossing die wordt geleverd met hardware langs de lijn.

Dit is een vroege onderzoekstest, maar misschien zou Microsoft zijn bevindingen kunnen opnemen in een oplossing voor HoloLens of andere VR-kijker, die een hand- voor mensen als Oculus Rift. Ik zie mezelf er nu uit.