Een videogamewinkel inlopen kan een behoorlijk deprimerende ervaring zijn - en niet alleen omdat het vier uur kost om bij de kassa te komen. £ 34,99 voor Massa-effect? £ 49,99 voor een consolegame?

En die prijskaartjes neigen hetzelfde te blijven, tenminste tot savage reviews iedereen vertellen dat de game een sufferd is en de winkels hun prijs in paniek verlagen. Toch is er altijd een pre-owned gedeelte, waar je dezelfde game kunt krijgen met toegevoegde krassen, bashes en jammy-vingerafdrukken. De besparingen? Een paar keer als je geluk hebt. Iemand lacht, maar wie? En waarom?

Spellen zijn duur en de voor de hand liggende reden is dat ze duur zijn om te maken. De tijd dat industriebepalende hits de creaties waren van verveelde tieners die hameren op thuiscomputers, is allang voorbij. Tegenwoordig is een gamesstudio meer een filmstudio, met enorme teams die jaren aan één project werken. Begrotingen in de tientallen miljoenen zijn niet ongebruikelijk, en dat betekent dat games heel veel kopieën moeten verkopen om zelfs te breken. De overweldigende meerderheid doet het gewoon niet.

Zelfs veel van de grotere namen keren nog steeds van project tot project, worstelen om het hoofd boven water te houden. Meest recent, Flagship - de maker van Hellgate: Londen, grotendeels bestaande uit Blizzard-alumni - sloot de deuren na slechts één spel. Ritueel, een groep succesvolle FPS-ontwikkelaars die aan licenties zoals beven, Heavy Metal en Star Trek, stortte in na de lancering van de eerste aflevering van zijn nieuwe SiN-serie en ontmoette het meest vernederende lot van allemaal - gekocht door een bedrijf voor casual games

Iedereen wil een snee

Maar er is meer dan dat, want elk ander type amusementstechnologie - van muziekformaten tot dvd - is de laatste decennia goedkoper geworden, ondanks de steeds groter wordende budgetten. Games hebben dat niet, en een van de belangrijkste redenen hiervoor is het enorme aantal mensen met hun vingers in de geldtaart.

Neem winkels. Wanneer u een spel koopt in een winkel, houdt de winkel ongeveer 20 procent van het geld bij. Dat is echter geen pure winst: detailhandelaren moeten betalen voor personeel, marketing, gebouwen en alle andere kosten van het runnen van een bedrijf, inclusief belastingen. Dat is de reden waarom offshore-winkels die uitsluitend op het internet zijn, games veel goedkoper kunnen verkopen zonder direct te hoeven stoppen met werken.

Digitale distributie is nog beter. Bandbreedte is geen groot probleem wanneer je zoveel koopt, waardoor je een fortuin bespaart in verpakking, verzendkosten en andere materialen. Valve's Stoom is de beroemdste van deze services.

Soms neemt de winkelier zelfs meer geld. Als de game een hippe weergave krijgt, verwacht de winkelier vaak een bijdrage in de kosten. In sommige gevallen vragen winkeliers misschien om een ​​extra beetje contant geld, alleen om een ​​spel op te slaan, veilig in de wetenschap dat als ze het niet in voorraad hebben, het niet zal verkopen. Wat betreft die Top Tien-racks en vergelijkbare promoties, ze zijn niet altijd gebaseerd op sales ...

Het munch stel

Zodra de winkelier zijn snee heeft genomen, wachten er nog meer mensen in de rij. De distributeur krijgt een aandeel, wat neerkomt op 1-2 procent van de verkoopprijs. De uitgever neemt een soortgelijke korting, en nog eens 5 procent gaat betalen voor de productie en verpakking. Opvallende doosontwerpen en beperkte oplages zoals een kopie van Halo in een metalen ruimtethel zullen uiteraard meer kosten.

Wat er in dit stadium over is van het geld gaat uiteindelijk terug naar de game-ontwikkelaar, en op dat moment is het verder verdeeld. Als de ontwikkelaar de game-engine van iemand anders heeft gebruikt - wat velen doen omdat het veel goedkoper uitwerkt dan het bouwen van een eigen engine - moeten ze een royalty aan de eigenaar betalen en als de game tekens of inhoud gebruikt die van iemand anders is (zoals stripboek superhelden, personages uit films of muziek van grote namen) dan is dat weer een royaltybetaling. Motor- en karakterlicenties kunnen elk ongeveer 5 procent van de totale prijs uitmaken.