Groot-Brittannië heeft misschien geen rijk meer, maar één ding waar we de wereld over heersen is slecht rijden.

Natuurlijk, de Italianen zijn maniakken, de Amerikanen zijn te druk bezig met eten om de weg te kijken en de Duitsers lijken vastbesloten om harder te rijden dan de snelheid van het licht.

Maar laten we feiten onder ogen zien: als het gaat om pure arrogantie, onwetendheid, arsey en ronduit gevaarlijk autorijden, kan niemand ons Britten raken.

Ik ben er ook schuldig aan. Geef me vijf minuten in een stadscentrum en ik schreeuw het c-woord tegen fietsers, het b-woord bij buschauffeurs, het p-woord bij voetgangers en elke krachtterm die ooit is uitgevonden bij Audi-rijders. Alleen de laatste is echt gerechtvaardigd.

Wat deze verschillende daders gemeen hebben, is dat ze me niet kunnen horen of zien - en dat geeft me een vergunning om volkomen onaangenaam te zijn, net als iedereen op de weg.

Het is waarom mensen boxknooppunten blokkeren, of je in stukken snijden, of 200 km / u rijden door speelplaatsen op de basisschool. Het zijn geen slechte mensen; ze delen gewoon niet de wereld met de rest van ons.

Britten zijn er bijzonder slecht voor, omdat we de rest van de tijd zo dichtgeknoopt zijn.

Daar is een goede wetenschappelijke term voor: ontremming. In zijn boek Verkeer, Tom Vanderbilt legt uit dat hoewel we gedwongen zijn om te communiceren met anderen op de weg, we niet - kunnen - niet met hen communiceren. Dus we worden overwoekerde peuters, alleen geïnteresseerd in onszelf en teruggebracht tot een oogverblindende, keelverscheurende, luiervullende furie bij de geringste frustratie.

Interessant genoeg rapporteert Vanderbilt dat mensen in auto's met een open dak de neiging hebben om vriendelijker en geduldiger te zijn. Maar niet omdat ze gelukkiger zijn, of omdat ze veel vitamine D krijgen - ze zijn minder geïsoleerd dan andere bestuurders, minder in staat om te doen alsof de wereld er niet is.

En natuurlijk is ontremming een belangrijk onderdeel van online zijn. Onze computers zijn onze auto's en zorgen ervoor dat mensen ons niet kennen, ons niet kunnen zien en ons niet onmiddellijk verantwoordelijk kunnen maken voor onze acties.

Ze verwijderen het respect voor autoriteit die ons belet "Oi! Specky!" bij Stephen Hawking en ze wissen de empathie die ons tegenhoudt om mentaal te worden in Morrison's wanneer de persoon aan de voorkant probeert te betalen met een touwtje.

Dat kan een goede zaak zijn, want het moedigt mensen aan zich te openen en zich uit te drukken op manieren die ze misschien niet in de echte wereld hebben. Maar wanneer iemand zich in een negatieve gemoedstoestand bevindt, verandert hij in een online Audi-stuurprogramma.

Dus, is er iets dat we kunnen doen om internet te maken, nou ja, leuker?

Volgens Vanderbilt maken regels en veiligheidssystemen chauffeurs alleen maar erger. Het blijkt dat de beste manier om autobezitters meer verantwoordelijk te maken zou zijn om een ​​dolk in het stuurwiel te monteren, waarbij het blad rechtstreeks naar de bestuurder wijst.

Misschien hebben we een IT-equivalent nodig, zoals een op afstand bediende bokshandschoen gemonteerd op een gigantische veer - of beter nog, een systeem waarbij elke beledigende e-mail, blogcommentaar of forumpost wordt gekopieerd naar je moeder.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Voor het eerst gepubliceerd in .netmagazine, uitgave 183

Lees nu 48 dingen die we haten van tech

Meld je aan voor de gratis wekelijkse TechRadar-nieuwsbrief
Ontvang technisch nieuws rechtstreeks in uw inbox. Meld u aan voor de gratis TechRadar-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de grootste verhalen en productreleases van de week. Meld u aan op http://www.techradar.com/register