Who cares waar data zich bevindt? De wolk is de motor van de wereldeconomie, het anti-geografische ontwerp perfect voor een zakelijke wereld die nationale grenzen negeert. Dat is wat de opkomst van de interneteconomie heeft aangewakkerd, maar het wordt bedreigd door steeds meer wetgeving op het gebied van gegevensbescherming.

De EU - die graag de gegevens van zijn burgers van de Amerikaanse regering wil bewaren - heeft haar veiligehavenovereenkomst eind 2015 ongeldig verklaard, maar de transatlantische onderhandelingen die nu aan de gang zijn, zullen slechts in één ding uitmonden: meer regionalisering van gegevens.

Wat is de huidige status van 'gegevenspolitiek'?

Nationale regeringen zijn druk bezig met het uitvaardigen van edicten waarheen binnen hun grenzen geproduceerde gegevens kunnen reizen en hoe. Zo onderzoeken gegevensbeschermingsautoriteiten in Duitsland gegevensoverdrachten van de EU naar de VS door bedrijven zoals Facebook en Google. En een panel in de Amerikaanse Senaat heeft zojuist een wetsvoorstel goedgekeurd dat Europeanen in staat zou stellen de Amerikaanse regering voor een Amerikaanse rechtbank te dagen als de regering opzettelijk hun persoonlijke gegevens vrijgeeft zonder hun toestemming.

"De gegevenspolitiek is aan het opwarmen", zegt Frank Krieger, directeur Compliance bij cloud-dienstverlener iland, die toevoegt: "Velen zien dat de EU het voor internationale bedrijven moeilijker heeft gemaakt om over de grenzen heen zaken te doen."

Is dit gewoon een inmenging in het bedrijfsleven van misleide politici??

Veel hiervan wordt als onnodig gezien, maar er is angst dat het net zo veel om banen gaat als om daadwerkelijke gegevensprivacy.

"Er zijn ook extra uitdagingen van overheden die onnodig tussenbeide kunnen komen om te blijven investeren in datacenters en datacenterbanen in hun eigen land", zegt Michael Connaughton, directeur Big Data, EMEA bij Oracle, die dit "mogelijk onnodig protectionisme" noemt..

Dat is een eeuwenoude tactiek van politici, waarvan sommigen vrezen dat alle EU-politici proberen te voorkomen dat Amerikaanse technologiebedrijven zoals Facebook, Google, Yahoo en Microsoft opereren in Europa.

De drive voor lokale datacenters gaat ook over lokale banen

Wat is het effect van de nieuwste EU-gegevensverordeningen?

Het effect van een nieuwe versie van Safe Harbor kan het einde betekenen van transatlantische gegevensoverdracht, omdat gegevens regionaliseren. "Wereldwijde bedrijven zullen overgaan op hybride cloudimplementaties met machines in regionale datacenters die fungeren als een lokale wisp van een grotere cloudservice, en daarbij zowel de drang naar kostenreductie als de naleving van wet- en regelgeving respecteren," zegt Connaughton.

De hybride cloud is voorbestemd om te groeien. "De nieuwe wetgeving zal betekenen dat internationale bedrijven veel zorgvuldiger moeten zijn bij het overzetten van klantgegevens van de EU naar een internationale locatie", aldus Krieger, die van mening is dat er ook een toename kan zijn van bedrijven die kiezen voor het opslaan van gegevens in Europa, daarom kiezen ze voor het gebruik van lokale cloudserviceproviders in plaats van het risico te nemen van transatlantische gegevensoverdracht.

Met de migratie van gegevens van de EU naar een andere locatie die in essentie moeilijker wordt gemaakt door allerlei bepalingen en goedkeuringen toe te voegen, is het zeer goed mogelijk dat bedrijven in de EU geen risico's nemen en geen buitenlandse (lees: in de VS gevestigde) cloudbedrijven gebruiken.

"Opt-in en opt-out vereisten gaan een grote verandering zijn voor Amerikaanse bedrijven", zegt Krieger over het scenario in de VS. "Ze opereerden meestal in de opt-outruimte, terwijl de EU de neiging had om opt-in te opereren."