Is het tijd om de traditionele CPU-prestaties op te geven en alternatieve methoden te omarmen?

Daar heb ik de laatste tijd over nagedacht dankzij de Intel QuickSync-videofunctie, opnieuw opgenomen in de nieuwste Ivy Bridge-processors, de Intel Core i5-3750K en de Intel Core i7-3770K.

QuickSync is natuurlijk nog lang niet nieuw. Het is in Intel's vorige Sandy Bridge-generatie van CPU's en daarom bestaat het al meer dan een jaar. Maar in termen van ruwe prestaties was het nog steeds de meest indrukwekkende enkele functie in de nieuwe Ivy Bridge-processors.

Voor een deel komt dat omdat Ivy Bridge heel weinig extra biedt in termen van eenvoudige oude CPU-prestaties, iets dat ik steeds meer een trend zie worden, nu Intel zich richt op mobiel en ultramobiel computergebruik. Maar er is meer aan de hand dan dat.

Voor mijn testen transcodeerde ik een volledige full-HD-uitzending van een uur met een bepaald aantal zwaarden en een beetje tovenarij die op dit moment populair is. Met behulp van de vier CPU-kernen in de 3770K, de snelste van de nieuwe Ivy Bridge-chips, duurt de taak ongeveer 10 tot 15 minuten, afhankelijk van de instelling.

Niet slecht en waarschijnlijk vier of vijf keer sneller dan je zou verwachten van een standaard pc met een dual-core-chip met een paar jaar achter de hand. Zet echter de schakelaar op QuickSync aan en versnellen het werk in hardware en de tijd tuimelt tot slechts een paar minuten.

Met andere woorden, het is snel genoeg om als laatste moment iets te doen voordat je de deur uit springt. Zin om je favoriete show in de trein in te halen die dag? Geen echte planning vereist. Als je je herinnert dat je het helemaal wilde doen, heb je waarschijnlijk tijd dankzij QuickSync.

Hoe zit het met AMD en Nvidia?

Natuurlijk zijn er een paar voorbehouden. Intel maakt wel krachtigere pc-processors dan de 3770K. De Intel Core i7-3960X, bijvoorbeeld, heeft zes cores en geeft je ongeveer 30 procent betere prestaties in CPU-coderingsmodus. Maar dat is nog steeds mijlenver van de prestaties van de 3770K met behulp van QuickSync. En de 3960X is gebaseerd op een server-afgeleide architectuur en mist de QuickSync-functie.

Het is ook intrigerend om op te merken dat de QuickSync-prestaties redelijk goed standhouden in Intel-processoren met lagere specificaties. Ik heb een mooie, weedy Ultrabook die klopt en die video zal transcoderen op ongeveer de helft van het tempo van de 3770K in QuickSync-modus. Dat betekent dat het sneller is dan dat van de 3960X, omdat het de klus in zijn zes kernen forceert.

De marketingpakken bij AMD en Nvidia beweren natuurlijk dat ze vergelijkbare mogelijkheden bieden via hun afzonderlijke grafische chips voor yonks. Wat waar is. Maar niet iedereen heeft aparte grafische afbeeldingen. Geïntegreerde graphics is waar de markt voor het grootste deel is. Bovendien zal het niet lang duren voordat de overgrote meerderheid van client- en consumenten-pc's QuickSync-mogelijkheden hebben in een of andere vorm of vintage.

Het echte probleem met QuickSync is softwareondersteuning. Het is beter geworden sinds de teleurstellende paar applicaties die een jaar of kort geleden beschikbaar waren (hier is een lijst van de populairste QuickSync-applicaties.

Maar QuickSync zal pas echt effectief zijn voor de meeste mensen wanneer de compatibiliteit vrijwel 100 procent is, terwijl het geheel bijna onzichtbaar is voor eindgebruikers. Het werkt gewoon, het is niet nodig om op vakjes te klikken of de instellingen te controleren.

In de tussentijd is het een absoluut killer-functie voor degenen die het weten.